YAŞ YİRMİ ÜÇ...

Yaş yirmi üç yolun bir kısmı eder

Herkes gibi herhangi bir yerindeyiz ömrün

Çocuk çağımızdaki o masum, neşeli günler

Ah çekip bir sigara yakmak nafile bugün

Edindiğin o kadar bilgeye rağmen elden gider...

AĞLARIM HATIRA GELDİKÇE GÜLÜŞTÜKLERİMİZ...

Nihayet-i muhabbet oldu bidayet-i veda

Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz

Boş odamda dolanır bir ah, bir sızılı seda

Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz

Kaldı yadigâr şimdi çeşm-i giryan dil-i püryan

İşitmez ahımı kim bigâne eda o sultan

Yayılır ekşim zemine peyda olur bir umman

Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz

Dünde bir bünyad-ı sevda yıkmaya karar kıldık

Efsus ki can, biz de o enkazın altında kaldık

Dildeki bu yâre-yi hicran hemen geçer sandık

Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz.

Hayat bugün geri dönülmez bir yolun başında

Maziden kalan anılar birer zakkum tadında

Eski hatıradır Fadi şimdi, yârin yâdında

Ağlarım hatıra geldikçe gülüştüklerimiz.

NE GÜL ZAMANIDIR ŞİMDİ NE BÜLBÜL...

Al da bu çiçekler başucunda dursun,
Ne gül zamanıdır şimdi ne bülbül
Sakla, iki yaprak arasında koksun
Ne gül zamanıdır şimdi ne bülbül

Hazan içinde hüzün bir gelir şimdi
Bu yeldada ne yağmur, ne rüzgâr dindi
Neşe rengini sayfadan bir söz sildi
Ne gül zamanıdır şimdi ne bülbül

Yüzünün hayali uyutur bu gönlü
Yine senin gönlün unutur bu gönlü
Sanma başka bir şey avutur bu gönlü
Ne gül zamanıdır şimdi ne bülbül

Güle nisyan ulaştı bülbül ilinden
Yok ki halas bivefa zulüm selinden
Yâdın silindi Fadi yârin dilinden
Ne gül zamandır şimdi ne bülbül.

EN GÜZEL ŞİİR GİDENE YAZILIR...

Dönme, zayıftır dallarım
Tekrar çiçek açmaz
Meyveye duramaz kırılır
Dönme baharın o hoş havası,
Çarpar şimdilerde, bana yaramaz
Boş odamın içinde bir dünya
Bir umman yol bulur illa
Ama sen dönme...
Güzelliğine yakışmaz bu harabe
Geceye hapsolur mu güneş
Gerçek olur mu yalana eş
Dönme kırılır söz kanadım
Batar sürur denizinde
Hüzünlü nice kelime
Sürur sende kalsın
Hüznü bende bırak yine
Ve gittiğin yerden dönme
Sorma da bu ısrar niye

Dönme, zayıftır dallarım
Tekrar çiçek açmaz
Meyveye duramaz kırılır
Bir cümlen ve gidişin
İçimde hala sızıdır
Buna rağmen dönme çünkü
En güzel şiirler gidene yazılır...

GİTMEYİ BİLECEKSİN...

Bileceksin gitmeyi
Bakmayacaksın ardına ne olur diye
Bırakmayacaksın bir kırıntı dahi
Ve hiç bir şey umut adına,
Yıkacaksın geçtiğin yolları
Eğer gidiyorsan, geri dönmemek için
Ayakların geriye doğru gitmeyecek
Aklının hükmünü geçireceksin kalbine
Ama eğer yoksa iraden,
Yenik düşeceksen bir zaman sonra kalbine
Ve duygular saracaksa seni
Vazgeç…
İçerde kalan parça rahatsız eder seni
Tek bir sebebin kalmadığında ise
Giderim deme, git!
Bir aşk dilenmedir o çünkü
En nihayetinde gideceksen de
Giderim demeyeceksin, gideceksin
Gitmeyi bileceksin…

GEREK...

Giryanken, gözden illa yaş mı dökmek gerek

Ağyara elemi handan ile setretmek gerek

Mihmandır ten-i viraneye sirette hüsn-ü ruh

Kim hub için suret-i rana mı seyretmek gerek

Silinir şems-i ruyu dideden ol yarin eyvah

Hicrana yanmaya andan ırak mı düşmek gerek

Bidarem nice, aşkın ki sarik-i huzurumdur.

Tarrar olmaya sim ü zeri mi gasbetmek gerek

Şekvası vardır azardan, dalda kurur goncagül

Katl-i cana illa bedenden ruh mu çekmek gerek

Bağlar rest-i zülfüyle, saplar gamze-yi celladın

Şikar-ı şaha hançer ve kılıç mı çekmek gerek

Derde agahtır Fadi enis-i kalbin, et sükut

Kim beyhude sivaya mı bahsetmek gerek

ELİF ELİF

Emare-yi muhabbet sinemde elif elif
Öyle kim olur deva bin derde elif elif

Bahr-i buhran içre hoş olur âlem duyup çün
Çalar, terennüm eder sazende elif elif

Kaddi bir nihal-i nevbahar ol gülizarın
Hatrolur, okunur suretinde elif elif

Yetmiş bin mesafe durur, şaha ermez yedim
Dalsa dide seyre kalksa perde elif elif

Cümlenin lisanında sahib-i hüsnün yâdı
Şaşma! Saklı âlemin özünde elif elif

Dilin la’l olmuş ey Fadi hicabın ardında
Aya, püryan mısın hasretinde elif elif

UMUT

Hüzün yoklamakta yüreğimi her adım başı
Nereden bileceksin içimdeki soğuk savaşı
Ne sanırsın bendeki bu sessiz kalışı
Umut, ayağımın altında kaldırım taşı...

YAPRAK DÖKÜMÜ

Yaşanan yaprak dökümüdür sevdalarda
Yazık ki üzülen vardır her iki tarafta
Ağızdan çıkan sözler canı yaksa da
Normal karşılanır her şey hatta yalan da..

ELA VE MAVİ

ne vakit gözlerim baksa gözlerine doğru
yeşil bir ırmak akar, mavi denize doğru

fadi kılıçzade