GAZEL 34

Çarh-ı dem yed-i Hâkim ile gider
Can arşa, emr-i Kadir ile gider

Ben-i âdem dehre bez ile gelir

Akıbet yine bir bez ile gider

Şule-yi şemse pervane olur kim

Yanar, nar-ı aşka şevk ile gider

Meyus olma şu zaman-ı zulmetten

Örtüsü sabanın fecr ile gider

Burası dar-ı hikmettir Fadiya,

Edep ile gelen lütf ile gider.

BİLEŞKE

Ağlamak istiyorum gizlice
Kapanıp kırık bir kalbin içine
Yaşlar umutsuzluk toprağına düşse
Ferdanın güllerini yeşertse
Gün doğmadan çekip gitsem bilinmeze
Ne adım kalsa ne sanım geriye
Kaç mevsimdir bahara hasret bu yerde
Ahlar, hüzzam iniltilere güfte,
Akkor sinelerde demlenen derde
Tarif bulmak mümkün mü bir dille,
Kaynayan o gönülden taşan katre,
Bileşkedir, mazlum tüm hislere.